ច. សេចក្តីពិតសំខាន់ៗអំពីព្រះគម្ពីរប៊ីប
អ្វីដែលយើងជឿអំពីព្រគម្ពីរគឺមានសរៈសំខាន់គួរត្រិះរិះពិចារណាៈ
១. ព្រះគម្ពីរមានប្រភពដើមមកពីព្រះ ហើយគឺជាអធិធម្មជាតិដែលជាការបើកសំដែងបន្តបន្ទាប់ថា
តើព្រះជានរណា ហើយមនុស្សជានរណាក្នុងទំនាក់ទំនងជាមួយព្រះ។
២ធីម៉ូថេ៣:១៦ ព្រះបណ្តាលឱ្យតែង ក៏មានប្រយោជន៏ សម្រាប់ ការរំឭកឲ្យដឹងខ្លួន
ការប្រដៅដំរង់ នឹងការបង្ហាត់ខាងឯសេចក្ដីសុចរិត
ហេព្រើរ១:១-៣ ទ្រង់មានបន្ទូលនឹងពួកឰយុកោដោយពួកហោរា/ដែលទ្រង់បានដំរូវឲ្យបានគ្រងរបស់ទាំងអស់
/គឺទ្រង់ជារស្មីភ្លឺមកពីសិរីល្អនៃព្រះ/នោះក៏គង់នៅខាងស្ដាំនៃឫទ្ធានុភាពនៅលើស្ថានដ៏ខ្ពស់។
២. ព្រះគម្ពីរគឺជាការប្រមូលផ្តុំដ៏ល្អឯកនៃសៀវភៅ៦៦ក័ណ្ឌ
ដែលបានសរសេរដោយមនុស្ស ក្រោមការណែនាំ និង ក្រោមឥទ្ឋិពលនៃព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ឋ។
២ពេត្រុស១:២០-២១គ្មានពាក្យទំនាយណាក្នុងគម្ពីរ
ដែលស្រាយបានតាមតែចិត្ត/ ដោយបំណងចិត្តមនុស្សទេ
គឺជាមនុស្សបរិសុទ្ធរបស់ព្រះ ដែលបានទាយ
ដោយសារព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធទ្រង់បណ្ដាលវិញ ។
៣. ព្រះគម្ពីរមានលក្ខណៈរូបរួមគ្នាគ្រប់ផ្នែកទាំងអស់ ហើយគ្មានកន្លែងនិយាយផ្ទុយនឹងគ្នាឡើយ
ទំនុកដំកើង១១៩:១៦០ ពិតត្រង់ទាំងអស់
ហើយគ្រប់ទាំងច្បាប់ដ៏សុចរិតរបស់ទ្រង់
ក៏ស្ថិតស្ថេរនៅអស់កល្បជានិច្ចដែរ។
៤. ព្រះគម្ពីរគឺត្រូវបានបណ្តាលឱ្យតែង
ដោយហេតុនេះបានជាគ្មានកំហុស ហើយមានអំណាចអាជ្ញា
ទំនុកដំកើង១៨:៣០ ឯព្រះ ផ្លូវនៃទ្រង់គ្រប់លក្ខណ៍
ព្រះបន្ទូលនៃព្រះយេហូវ៉ាបានសាកមើលហើយ
២ធីម៉ូថេ៣:១៦ ការរំឭកឲ្យដឹងខ្លួន ការប្រដៅដំរង់
នឹងការបង្ហាត់ខាងឯសេចក្ដីសុចរិត
យ៉ូហាន១៧:១៧ ដោយសារសេចក្ដីពិតរបស់ទ្រង់
ឯសេចក្ដីពិត គឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់
ហើយយើងជឿថា
ព្រះគម្ពីរគឺជាផលិតផលខាងអក្សរសាស្ត្ររបស់មនុស្ស ដែលអាចមានការភាន់ច្រលំ
នោះយើងនិងអធិប្បាយព្រះបន្ទូលព្រះចេញពីផ្នត់គំនិតនោះ។ យ៉ាងណាមិញបើយើងជឿថា
ព្រះគម្ពីរគឺជាកាបើកសំដែងរបស់ព្រះ តាមមនុស្សដែលគួរឱ្យទុកចិត្តបាន នោះយើងនិងអធិប្បាយចេញពីផ្នត់គំនិតនោះដែរ។
¬របៀបដែលយើងយល់ឃើញពីព្រះបន្ទូលព្រះយ៉ាងណា
នោះនឹងជះឥទ្ឋិពលយ៉ាងខ្លាំងក្រៃលែង ដល់ការឈោងចាប់របស់យើង ក្នុងការសិក្សា
និងការអធិប្បាយយ៉ាងនោះដែរ¬
ឆ.និយមន័យនៃពាក្យសំខាន់
១. ការបើកសំដែង-មានន័យថា
ការបើកស្បៃមុខ ចេញពីអ្វីមួយដែលមិនស្គាល់។
1មាន 2ស្គាល់ 3ទាក់ទង
និយមន័យ
ជាដំណើរការមួយដែលព្រះបានធ្វើឱ្យមនុស្សបានស្គាល់ពីព្រះដំរិះទ្រង់ កិច្ចការរបស់ទ្រង់
និងបំណងរបស់ទ្រង់ព្រមទាំងខ្លឹមសារនៃព្រះដំរិះទ្រង់នោះ។
ការបើកសំដែងសន្មត់លើការពិត៣យ៉ាងគឺៈ
1.
ថា មានព្រះមែន (ព្រះគង់នៅ)
2.
ថា យើងអាចស្គាល់ព្រះបាន
3.
ថា ប្រាស្រ័យទាក់ទង់ជាមួយមនុស្ស
ក.
ការបើកសំដែងទូទៅ(តាមធម្មជាតិ)- ធ្វើឱ្យគេស្គាល់ទ្រង់បានតាមរយៈរបស់ដែលទ្រង់បានបង្កើត(ធម្មជាតិ)
ទំនុកដំកើង១៩:១-៦ផ្ទៃមេឃសំដែងពីសិរីល្អនៃព្រះ/លំហអាកាសក៏បង្ហាញការដែលព្រះហស្តទ្រង់ធ្វើ/ថ្ងៃ១ពោលប្រាប់តដល់ថ្ងៃ១ទៀត
ហើយយប់១ក៏សំដែងចំណេះដល់យប់១ទៀតដែរ/ឯពាក្យសំដី ឬភាសា នោះគ្មានឮឡើយ/ទ្រង់បានដំឡើងត្រសាលសំរាប់ព្រះអាទិត្យ/ដូចជាមនុស្សខ្លាំងពូកែ/ព្រះអាទិត្យក៏រះពីជើងមេឃម្ខាង/គ្មានរបស់អ្វីលាក់កំបាំងពីកំដៅព្រះអាទិត្យទេ ។
រ៉ូម១:១៨-២១សេចក្ដីក្រោធរបស់ព្រះ/សំដែងមកពីស្ថានសួគ៌/ទាស់នឹងគ្រប់ទាំងសេចក្ដីទមិលល្មើស/គេបង្ខាំងសេចក្ដីពិត
ដោយសេចក្ដីទុច្ចរិត/ ទ្រង់សំដែងឱ្យឃើញជាក់/រកមើលមិនឃើញ
តាំងពីកំណើតលោកីយមក/ព្រះចេស្តាដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច/និស្ស័យជាព្រះរបស់ទ្រង់/ឃើញច្បាស់វិញ
ដោយពិចារណាយល់របស់ទាំងប៉ុន្មាន ដែលទ្រង់បានបង្កើតមក។
តាមមនុស្ស ឬ (បញ្ញាចិត្ត) រ៉ូម២:១៣-១៦បានរាប់ជាសុចរិត
ដោយប្រព្រឹត្តតាមក្រិត្យវិន័យប៉ុណ្ណោះ/គេជាក្រិត្យវិន័យដល់ខ្លួនគេវិញ/បញ្ញាចិត្តគេក៏ធ្វើបន្ទាល់
គំនិតគេជួនកាលប្រកាន់ទោស ជួនកាលដោះសាគ្នាទៅវិញទៅមក។
សាស្ដា៣:១១ទ្រង់បានបង្កើតរបស់សព្វសារពើឲ្យល្អតាមរដូវកាល
ឱ្យបានសេចក្តីសង្ឃឹមអស់កល្យ។
និងតាមប្រវត្តិសាស្ត្រ
កិច្ចការ១៧:២៤-២៨ ទ្រង់មិនគង់នៅក្នុងវិហារដែលដៃមនុស្សបានធ្វើទេ/
ឲ្យគ្រប់ទាំងអស់មានជីវិត មានដង្ហើមគ្រប់ជំពូក/ពីឈាមតែ១ឲ្យបាននៅពេញលើផែនដី/កំណត់ពេលវេលា
ដែលបានតាំងជាមុន នឹងព្រំទីលំនៅរបស់គេគ្រប់គ្នា/គេខំរាវរក/បានរស់ កំរើក
ហើយមាននៅផង«មនុស្សយើងជាពូជព្រះដែរ» ដានីយ៉ែល២:១៩-២១ដានីយ៉ែលបានឃើញការអាថ៏កំបាំងជាក់ស្តែង/មិនឱ្យវិនាសដូចពួកបាប៊ីឡូន/តេជានុភាពជារបស់ផងទ្រង់/ទ្រង់ដែលបំផ្លាស់បំប្រែពេលកំណត់
នឹងរដូវកាល ទ្រង់ដកស្ដេចចេញ ហើយក៏តាំងស្ដេច/
ទ្រង់ប្រទានប្រាជ្ញាដល់ពួកអ្នកប្រាជ្ញ
នឹងចំណេះដល់អស់អ្នកដែលមានយោបល់។
ការបើកសំដែងទូទៅគឺជាទូទៅធ្វើឱ្យគេស្គាល់ព្រះថា
ជាព្រះអាទីករដែលសោយរាជ្យ។
1) មិនមែនជាពាក្យសំដី
2) បង្ហាញអត្តិភាព(ភាពគង់នៅ) របស់ព្រះ
3) ល្មមគ្រប់គ្រាន់និងធ្វើឱ្យមនុស្សទទួលខុសត្រូវចំពោះអំពើបាប(គ្មានការដោះសារ)
4) មិនគ្រប់គ្រាន់និងនាំមនុស្សទៅរកសេចក្តីសង្គ្រោះ
5) អាចនឹងប្រកែក
ការបើកសំដែងជាទូទៅបង្ហាញឱ្យឃើញតាមរយៈកិច្ចការរបស់ទ្រង់
No comments:
Post a Comment